W tym roku, 31 października, w Sukla-paksa Trayodasi w miesiącu Karttika, wielbiciele świętowali dzień, w którym Śrimati Radharani założyła Subala-vesa – strój chłopca pasterza Subala. W stroju chłopca pasterza podczas darśanu widoczne są lotosowe stopy Radhy. Nazywa się to radha-pada-darsana i zdarza się tylko jeden dzień w roku. Rzeczywiście, jest to rzadka okazja. Tysiące wielbicieli wypełniało od rana do wieczora dziedziniec Świątyni Radha-Damodara z wielkim oczekiwaniem ujrzenia lotosowych stóp Śri Radhy.
Rozrywka Radhy przyjmującej Subala-vesa (Subala-milana) jest opisana w książce Sankirtanamrta, napisanej przez uznanego Vaisnavę o imieniu Dina Bandhu Dasa, która powstała po czasach Viśvanathy Cakravartiego Thakury. Śrila B.R. Śridhara Deva Gosvami podsumowuje Subala-milana w następujący sposób:
Czasami Subala odgrywał rolę pełnomocnika Radharani. Pewnego dnia na pastwisku Kryszna nagle poczuł skrajną rozłąkę z Radhiką. Kryszna posłał po Subala: „O moja Radho – proszę, idź i przyprowadź ją. Nie mogę bez niej żyć. Nagle tak bardzo zapragnąłem Jej związku, że nie mogę wytrzymać. Jakoś musisz sobie poradzić.
Subala odpowiedział: „Ale jak można zabrać Ją do dżungli w biały dzień?”
„Tak czy inaczej” – powiedział Kryszna – „musisz dać sobie radę”.
Subala przyszedł i zaproponował sakhis Radharani, że, "Takie są warunki, Krsna nie może tego znieść; nie może tolerować rozłąki z Radharani. Jest tak gorliwy, że popada w obłęd."
– Trzeba sobie jakoś radzić.
"Jak to jest możliwe?"
Miało się odbyć spotkanie niedaleko, w dżungli. Nazywa się to Subala-milana. Dyskutowali między sobą. Subal był chłopcem, przystojnym. Jego figura, twarz i kolor przypominały Radharani. Tak więc Subal został wysłany do domu Radharani i przyjął strój Radharani. Druga strona, antypartia [Jatila] podeszła, "Subala, dlaczego tu przyszedłeś?"
Subal odpowiedział: „Brakuje jednego cielęcia, a jego matka ryczy, więc przyszedłem dowiedzieć się, czy cielę tu przybyło”.
W ten sposób Subala uniknął wykrycia. Następnie Subal zamienił strój Radharani i Radharani została przebrana w Subala. Subal wziął suknię Radharani i pozostał w pokoju. Jedno cielę dano także Radharani na Jej piersi. Biorąc małe cielę [w ramiona], otrzymała wskazówkę, gdzie Kryszna czeka na skraju dżungli.
Podeszła w przebraniu Subala. Krsna był wściekły i oszalały. Nie mógł wykryć, że Radharani przyszła. "Och, Subal, wróciłeś? Nie mogłeś Jej przyprowadzić?
Radharani zaczęła żartować, "Nie, nie jest łatwo zdobyć Radharani w ciągu dnia."
Wtedy Krsna nie mógł tolerować, "Co robić, nie mogę dłużej tolerować Swojego życia!"
Radharani powiedziała: "Jeśli chcesz, przyprowadzę Candravalli".
"Nie, nie", powiedział Krsna, "Twaróg nie może zaspokoić pragnienia mleka. Nie jest to możliwe." "Och, nie mogłeś sobie poradzić." Rozczarowany Krsna zemdlał. Wtedy Radharani objęła Krsnę.
"Mój Panie, nie możesz rozpoznać Swojej służebnicy. Nie rozpoznałeś mnie? Masz w sobie tak mało sympatii do Mnie, że nie mogłeś Mnie rozpoznać?" Wtedy Krsna ponownie został uspokojony i odzyskał świadomość.
We Vrndavanie, dla upamiętnienia tej rozrywki, w Śukla-paksa Trayodasi, wszystkie główne świątynie ubierają Radharani jako Subala. Ponieważ nosi Ona dhoti chłopca pasterza, stopy Radharani są widoczne w tym czasie (radha-pada-darsana).
We wszystkich innych porach roku stopy Śrimati Radharani nie są widoczne dla wielbicieli. Można więc sobie wyobrazić, jaka intensywność pojawia się w wielbicielach, gdy nadchodzi dzień radha-pada-darsana - rzeczywiście bardzo, bardzo intensywna.
Warto zauważyć, że kiedy ofiarowywana jest radha-pada-darsana, dzieje się to w sposób pośredni, a nie bezpośredni. W stroju Radhy pada-darsana nigdy nie jest dana, ale w stroju Subala dzieje się to pośrednio. Taka jest droga tych rzeczy, które są najświętsze w Gaudiya Vaisnavizmie.
Zrozumienie Subala-milany jest prawdopodobnie głębsze niż większość z nas jest gotowa uznać. Do Krsny można zbliżyć się jedynie poprzez Radharani, a do Radharani nie można zbliżyć się bezpośrednio. Jedynie poprzez zbliżenie się do Jej reprezentanta można zbliżyć się do tej płaszczyzny boskości. Musimy również wziąć pod uwagę, że nawet w kwestii darsany Śri Murti, darsana lotosowych stóp Radhy jest dostępna tylko pośrednio i tylko raz w roku - jest to rzadka okazja.
Jeśli taki darsan Bóstwa jest uważany za tak rzadki, to co można powiedzieć o darsanie bezpośrednio Radharani? Jeśli takie połączenie z Bóstwem jest rzadkie, to o ile wyższy i rzadszy jest bezpośredni darsan Śri Radhy?
A jednak, tak często odkrywamy, że koncepcja radha-dasyam (stania się sługą Radhy) jest traktowana raczej niedbale, podczas gdy w rzeczywistości powinno się trzymać pragnienie takiej wzniosłej służby nad głową z największą czcią. Szacunek dla tej najwyższej płaszczyzny duchowych osiągnięć jest bardzo pożądany i dlatego należy traktować ją z największym szacunkiem, porzucając familiarność.
Znajomość na tej arenie dla neofity nie doprowadzi do sukcesu, ale do ruiny. Dążenie do służby dla Śri Radhy i darsany Jej lotosowych stóp powinno być zawsze utrzymywane ponad naszymi głowami jako nasza największa aspiracja i ostateczny cel życia. Nie powinniśmy myśleć, że jest to łatwe do osiągnięcia, ani czynić z tego tematu publicznych wykładów i broszur w imię przyciągnięcia wielu zwolenników lub uczniów.
Nie zważanie na takie ostrzeżenia, jakie dawali nasi poprzedni acaryowie, nie prowadzi do darsany Śrimati Radharani, ale do inspiracji do życia w raju dla głupców - głupcy wkraczają tam, gdzie anioły boją się stąpać!
Ci, którzy zbliżają się do lotosowych stóp Śrimati Radharani poprzez zalecaną metodę wielbienia Pana Gaurangi w sankirtanie, są rzeczywiście zaangażowani we właściwe podejście - nie ci, którzy myślą, że mogą zbliżyć się do Niej bezpośrednio poprzez wykonywanie różnych wymyślonych medytacji gopi i manjari. Jak zapewnia Prabodhananda Sarasvati:
yatha yatha gaura-padaravinde
vindeta bhaktim krta-punya-rasih
tatha tathotsarpati hrdy-akasmad
radha-padambhoja-sudhambhu-rasih
Ten, kto ma wyjątkowe szczęście, może dostąpić łaski Caitanyi Mahaprabhu. Na tyle, na ile ktoś może poświęcić swą pełną uwagę lotosowym stopom Pana Caitanyi, na tyle będzie w stanie smakować nektariańską służbę lotosowych stóp Śrimati Radharani we Vrndavanie. Im bardziej ktoś angażuje się w służbę dla Śri Caitanyi, tym bardziej znajduje się we Vrndavanie, smakując nektaru służby dla Śri Radhy. (Caitanya-candramrta 88)
Objaśniając ten werset Śrila Śridhara Deva Gosvami mówił w następujący sposób:
Śrila Bhaktivinoda Thakura również powiedział: "Trzymaj się orzeczeń klasy, do której się nadajesz, wtedy automatycznie zobaczysz." Ściśle trzymaj się gaura-lili, Mahaprabhu, a automatycznie odkryjesz, że w twoim sercu płynie radha-rasa-sudha-nidhi. Nie próbuj bezpośrednio go mieć. To przyjdzie automatycznie, spontanicznie. Nie powinieneś podchodzić do tego intelektualnie, ponieważ to da ci złe uprzedzenia. Nie tylko to, ale będzie to szkodliwe uprzedzenie i będziesz musiał poświęcić więcej energii, aby pozbyć się tej warstwy nieporozumienia. Tak więc nasz Śrila Prabhupada [Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura] nie pozwalał na takie rzeczy. Wykonuj swoje obowiązki na swojej płaszczyźnie, zgodnie z tym, na co zasługujesz, a to przyjdzie naturalnie. To jest jego instrukcja przez cały czas, nie tylko tymczasowo, ale przez cały czas. Nie rób tego w ten sposób, bo wtedy zamiast Yogamayi otrzymasz Mayę.
On wie o tym doskonale, Ona wie o tym doskonale - kiedy masz zostać zabrany w poufny obszar, a tego nie można osiągnąć żadną inną rzeczą poza Jego słodką wolą - przepływem Jej słodkiej woli lub Jego słodkiej woli. Staraj się mieć naturalną rzecz, a nie jakąkolwiek imitację lub odbicie. Odbicie i cień - te dwa rodzaje błędnego pojmowania mogą się tam pojawić. Refleksja jest bardziej niebezpieczna.
Ci, którzy są rzeczywiście mądrzy, uznają powyższe instrukcje Prabodhanandy Sarasvatiego, Bhaktivinody Thakury, Bhaktisiddhanty Sarasvatiego i Śridhary Devy Gosvamiego nie za napomnienie, ale za błogosławieństwo - pośrednie błogosławieństwo. Gaura Haribol!